مدح و ولادت حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام
دامن فـاطمه گـلـزار محبّت شده است شب میلاد اَبَر مرد کـرامت شده است پسری آمده از نسل پیمبر که بشر…. هر کجا رفته از این معجزه صحبت شده است سر این سفره نمک گیر شدن رویائیست وَ گداییِّ حـرم بیـرق عزّت شده است بـارهـا گـفـتـه‌ام و تا به ابـد مـی‌گـویـم نوکرت پای عَلَم صاحب قیمت شده است پر فطرس که به این شهپر قنداقه رسید همه دیدند که سیمرغ سعادت شده است زیر پَرهای علم بال و پری بر هم زد تو که سر سلسلۀ عشق خـدایی ارباب یـوسـف فـاطـمه و دلـبـر مـایی ارباب بیرق عشق تو در عرش خدا می‌رقصد تو عـلـمدار کرم، کـوه سخـایی ارباب بارها لطف تو را دیده‌ام و حس کردم شک ندارم، با مرام و با وفایی ارباب عـلـم روز قـیـامت که به دستت برسد همه گویند چه دستی، چه صدایی، ارباب آمدی با حسنت سفـره بـیـندازیُ و… نوکـران را بـرسانی به نـوایی ارباب در حرم بال و پَرم داده خدای تو حسین آمـدی تـا کـه قـرار دل مــادر بـاشـی مـیـوۀ قـلب عـلی؛ عـشق پیـمبر باشی سـومـیـن آیـۀ بـستـان هـدایت هـسـتـی کوثر آورده تو را معـنیِّ کـوثر باشی قوّت قلـب حـسن… دار و ندار زینب آمدی سنگر ما در صف محشر باشی اسـوۀ بندگـیُّ و جـود و سخـایـی وَالله بر روی شانۀ من پرچم لطف و کرم است هر کجا گفته‌ام از عشق و محبت حرم است پــدرم کـرده مــرا نــذریِّ اولاد شـمـا دست لطف پدرت سایۀ روی سرم است مـادرم شیـر به من داده مـیان روضه مادرت گفته پسرخواندۀ من، نوکرم است به سر و سینه زدم تا که نظر بِندازی گفتی ای عرش بدان سینه زنم محترم است شب جمعه به سـرم شور جوانت افتاد آمد آهسته صدایی، زائرم مادرم است بـوریـا وا نـشده جمع شده روضـۀ ما |